(ίσως και αντιστρόφως)
-«Για πε ρε Μπάρμπα, γιατί ο μαλάκας ο Προμηθέας πήγε κι έκλεψε την φωτιά απ΄ τους θεούς, για να του τρώνε τα συκώτια οι γύπες και δεν πήγε στο Diamond Hall να αγοράσει αναπτήρα κινέζικο με μισό ή Ρόνσον με 350 ευρουλάκια;;;», με ρωτάει ένα απόγιομα το 13ετές μοναδικό μου ανιψάκι, καθόσον έκανα χρέη Baby Sitter, επειδής η νύφη μου ήθελε να πάει κομμωτήριο και μετά αισθητικό και το αδελφάκι μου γήπεδο και μετά γυμναστήριο…
Έκλεισα διακριτικά το τσόντικο περιοδικό, όπου χάζευα, έξυσα, επίσης διακριτικά, τις λιγοστές τρίχες τις φαλάκρας μου και προσπάθησα να εμβαθύνω την ερώτηση του μέλλοντος της φαμελιάς και της εξασφάλισης της σύνταξης μας.
-«Ελληνική μυθολογία διαβάζετε τώρα στο σχολείο ανηψούλη μου;;;», προσπαθώ ευγενέστατα να αφουγκραστώ τους προβληματισμούς της νέας γενιάς, για να απαντήσω διπλωματικώς και αναλόγως της ελληνορθοδόξου αλλοφροσύνης μου…
-«Ναι ρε Θκιούλη, μα απάντησε στα γρήγορα, γιατί σε μισή ώρα έχω φροντιστήριο, κι εκεί έχουμε φτάσει στους θησαυρούς των Νιμπελούνγκεν, στις μια και χίλιες νύχτες της Χαλιμάς και να μην χιλιετίζουμε με τους αρχαιους ημών..», αυθαδιάζει το εν όγδοο των γονιδίων μου…
-«Ρε συ, θυμάσαι το στόρυ με τον Αδάμ, την Εύα, τον κατηραμένο όφι και το μήλο;;;», ρωτάω το σπλάχνο της δαρβινικής εξέλιξης του αδελφικού μου σπέρματος.
-«Αμέ!!! Αυτό με την εκδίωξη εκ του παραδείσου (ή της κολάσεως αν θυμάμαι καλά…)», μου λέει το φανταστικό μας μέλλον, «κάτι σαν buy out δεν είναι;;;»
-«You are on the right way of mind!», παραλληλίζω εγώ, «και σκέψου τον Αδάμ σαν Προμηθέα, την Εύα σαν Αφροδίτη, το μηλαράκι σαν τη φωτιά και για το φίδι φαντάξου –είσαι και παρθένος γμτ...-, ότι θέλεις…», περαιώνοντας την παράδοση.
Μ ένα -«You are the best, είσαι πολύ μεγάλος», μου κολλάει ένα φιλάκι στο μάγουλο το ανηψούδι μου, και για πρώτη φορά στην ζωή μου αισθάνθηκα κάπως ωφέλιμος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου