Τέλμα..

Ο βούρκος σ άκρη ξέφωτης οργής

μελαχρινού μα πολυκόσμιου δάσους

μυγών έβριθε πρασινωπών καλοθρεμμένων όμως…

Μια συστάδα τσουκνίδων φρέσκων και εξημμένων

δειλό ποδηλάτη απάντεχε απάνω της να πέσει...

ΑΠΟ...ΣΤΑΣΗ

Από στάση σε στάση

αναπολείς θύμησες

χλοών κοιλάδων

βουνών ομιχλωδών

προσμένοντας να φτάσεις

Κάπως ξαποσταίνεις αγκυλωμένα...

Στην διαδρομή

της νέας αναχώρησης

συναφή τοπία

ίσως και αισθήματα

προσδοκώντας τον σταθμό

Που θα σε καρτεράει μια ελπίδα...