δεν
μπορώ να πω, ότι δεν μ΄ αρέσουν.
Τα
τελευταία χρόνια πήγαινα συνεχώς 1-2 φορές την βδομάδα στο περίπτερο της
γειτονιάς και αγόραζα πάντα την αγαπητή μου ποικιλία.
Μα ο
περιπτεράς είχε μάλλον καταλάβει την αδυναμία μου και μου έκανε «δουλειά»,
αγοράζοντας υπερχονδρικώς μεγάλη ποσότητα για να πετύχει καλύτερη τιμή,
αυξάνοντας ούτως το λιανοπωλικό του κέρδος.
Κάπου
μου βρωμούσε τελικά, κάτι μπαγιάτικο ένιωθα στην γεύση της, μα όταν ρωτούσα, ο
περιπτεράς απαντούσε, ότι ήταν σίγουρα της τελευταίας σοδειάς. Όταν
διαμαρτυρόμουν για την συνεχή αύξηση της τιμής της σοκολάτας μου, αυτός έφερνε
το επιχείρημα της προσφοράς και ζήτησης(ποια ζήτηση δλδ. αφού εγώ μόνο την
αγόραζα, απ΄ ότι νομίζω τουλάχιστον).
Πριν
λίγο καιρό άνοιξε ένα απ΄ αυτά τα καινούργια μαγαζιά στην περιοχή μου (Discounter τα λένε μάλλον, γιατί τα αγγλικά μου είναι της πιάτσας)
και πήγα να αγοράσω καινούργια οδοντόβουρτσα, που τις είχε προσφορά και της
παλιάς μου είχαν πέσει όλες σχεδόν οι τρίχες.
Μετά
την επιλογή του εργαλείου της δις ημερησίως στοματικής μου φροντίδας, πέρασα
τελείως συμπτωματικά από το ράφι με τα γλυκίσματα.
Και
σκέφτηκα, ότι αφού αγόρασα καινούργια οδοντόβουρτσα με πολλές τρίχες και σε
χρώμα λουλακί γιατί δεν αγοράζω και μια σοκολάτα; Η αγαπητή μου ευτυχώς δεν
βρισκόταν στο ράφι. Αλλά τι ποικιλίες εξαίσιες Θεέ μου! Γάλακτος,
Αμυγδάλου(αγάπη μου ΙΟΝ), λευκές, σκούρες, γεμιστές, μ εξωτικές γεύσεις και μια
με άρωμα μέντας. Αυτή διάλεξα. Ήταν μεν εισαγωγής αλλά στην μισή τιμή της δικής
μου απ΄ το περίπτερο της γειτονιάς.
Εντάξει
τώρα θα μου πείτε, σοκολάτα του εμπορίου πας και αγοράζεις;;;; Αυτές είναι βιομηχανοποιημένες και μη
αυθεντικές! Κι αυτή του περιπτερά τι ήταν δηλαδή;;;;
Έχω
μεν από την γιαγιά μου μια θαυμάσια συνταγή χειροποίητης σοκολάτας, αλλά που να
τρέχω τώρα στην Λατινική Αμερική να αγοράσω κακάο από τον παραγωγό, να παζαρέψω
την τιμή του, να το καβουρδίσω, να το τρίψω για να βγει το βούτυρο του για τα
10-20 κιλά σοκολάτας που θα φάω ακόμη.
Και
μετά βουρ στην Πίνδο να βρω φρέσκο αβουτύρευτο γάλα και να ανακατώνω μετά με
τις ώρες! Άσε δε που θα μου κοστίσει κι
ο κούκος αηδόνι!
Άντε
φεύγω τώρα για το μαγαζί που σας έλεγα!
Είδα
τις προάλλες μια μαυρούλα με Chili, σε
σχήμα λαγουδίνας και την λιμπίστηκα. Καλή μου όρεξη!
Υ.Γ. Τελικά το περίπτερο φαλίρισε λόγω ελλιπούς ζήτησης και καλά να πάθει
το αγιογδύτικο!
