3 Μαρ 2011

Ξεχασμένο φτερό





Σε άνοιξη στο Κατμαντού
μου άναψε μια πίπα
φυρή ήταν η κόμη του
και άσπρη η γενειάδα

Το Σιβαράτρι γιόρταζε
του ενός Θεού του Σίβα
του ποιητή κι εκδικητή
καθώς και σ άλλους μύθους

Όταν μαράθηκε ο καπνός
μου ερύθρωσε το στέρνο
το πλούμισε με νάρκισσους
με βιάση να χορεύω
την σκηπτουχία να υμνώ
δυο νύχτες και μια μέρα

Κι εκεί στις οπτασίες μου
σ ένα νησί ονείρων
τούτος ο άνεμος του χτες
οκνό φτερό αγγέλου
στον χρόνο εστροβίλίζε
κι έτρεχα να το πιάσω
.


Δεν υπάρχουν σχόλια: