Ή η αέναος μεταμόρφωση
-«Για όλα φταίνε τα γονίδια, τα γνήσια και τα υβρίδια..», αρχίζει να άδει ψιθυριστά το φιλαράκι μου ο Θέμης στο καφενείο της γωνίας, όπου είχαμε πιεί μεν το καφεδάκι μας, αλλά ρουφούσαμε με μικρές γουλιές το συνοδευτικό νεράκι, μπας και περάσει κάνας φίλος να κεράσει γλυκύβραστο με ολίγη (λόγω κρίσεων).
-«Για άσμα το μεγαλοφώνως το νέο σουξέ, να αγαλλιεί τουλάχιστο το αυτάκι μου», τον ικετεύω εγώ…
-«Μη μου το πνεύμα τάραττε, πολίτη τρισκατάρατε», με ονειδίζει αυτός.
-« Τι πνεύμα, βρε Θέμη; Μας κέρασαν ρακές και δεν το πήρα είδηση;;;», στραβολαιμιάζω εγώ κοιτάζοντας για το γκαρσόνι…
-«Ρε συ δεν έχεις ακούσει για την ιστορία του Dr. Jekyll, του καλού ευυπόληπτου πολίτη, ιατρού και ερευνητή, που έμαθε με διάφορες ουσίες να χωρίζει την ψυχή του μια σε καλή ή σε κακή και μεταμορφώνονταν στον κακό Mr. Hyde, για να εμπλουτίσει τις εμπειρίες του;;;», πάει να με μπλοκάρει ο πανσπούδαστος και πανουσίαστος φίλος μου.
-«Κολλητό μου φιλαράκι», τον εκλιπαρώ εγώ, «άσε τα φράγκικα και πέστα γκρέκικα ή λιάνισε τα μπάρεμ αλληγορικά σε μορφή λαϊκής ωδής, για να γροικήσω ουσία. Ναι μεν εσύ έχεις ντοκτορά στην γλωσσολογία της Σουαχέλι, συνάμα στην ψωλολογία των Μπαντού του πανεπιστημίου του Ναϊρόμπι και είσαι άπαξ του έτους εισαγωγέας λέλουδων, αλλά εγώ αποφοίτησα με πεντέμισι την πέμπτη δημοτικού και τώρα είμαι αενάως αργόσχολος τομεάρχης στο Υπουργείο Πενίας και Προσκυνημάτων, -νταξ τώρα ξέρεις το στόρυ του πατρός μου, που μετά από μια ξομολόγηση ήρθε μεθυσμένος σπίτι, έσκισε κάτι τούρκικες περγαμηνές και ο ελαιώνας του προπάππου μου στα κάτω Λεχώνια καταχωρήθηκε σαν ιδιοκτησία της Μουνής της Ουσίας Αμαρτωλής, μα εγώ διορίστηκα-…», του κλαίγομαι.
-«Για όλα φταίνε τα γονίδια, τα γνήσια και τα υβρίδια..», ξαναάδει φωνακλωδώς σαν σε πρώτη πίστα ο Θέμης και συνεχίζει λιανικώς:
-«Βρε άσχετε διαχειριστή του γρηγορόσημου, ο Κώστας και ο Γιώργος είναι τα γνήσια γονίδια, ο Κωστάκης κι ο Γιωργάκης τα υβρίδια, γκέκε;;; Την μια ο ένας είναι καλός κι ο άλλος κακός και τανάπαλιν. Στην ουσία είναι το ίδιο πρόσωπο σε μια αέναη μεταμόρφωση, καθώς διαφοροποιούν λιγάκι την σύνθεση των ουσιών που προκαλούν την μεταλλαγή της ψυχής τους, κι εσύ σαν χαζοπολίτης (σόρρυ πελάτης) πας στο Golden Mall ή στο Diamond Hall και ψωνίζεις απ όλα αναλόγως των εβδομαδιαίων προσφορών τους, μέχρι να πτωχεύσουν (σόρρυ να αυτοκτονήσει) ο Dr. Jekyll και μαζί του o Mr. Hyde», μου διευκρινίζει ο μεγάλος.
-«Ρε συ δεν μου χρωστάς Mallάκειο εσπρεσσάκι;», ερωτάω δραττόμενος της αναφοράς του, μιάς και δεν πέρασε κανείς φίλος να κεράσει βαρύγλυκο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου