(Στην μνήμη σου μεγάλε φιλόσοφε συμπατριώτη μου...)
Ο κουμπαράς
Στίχοι: Απόστολος Καλδάρας
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Ερμηνεία: Σωτηρία Μπέλλου
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Ίδας
Κάντε τόπο να περάσω
πριν τα κάμω όλα γυαλί
εγώ κανένα πια δε λογαριάζω
έχω πιάσει - έχω πιάσει την καλή.
Έξω φτώχεια, μιλάει ο παράς
ας είν' καλά, ας είν' καλά ο κουμπαράς.
Μια φορά ήμουνα κορόιδο
και δεν είδα προκοπή
μου τα τρώγαν όλα οι απ' έξω
και μ' αφήναν - και μ' αφήνανε ταπί.
Και γυρνούσα ρέστος, φουκαράς
μασημένος - μασημένος κουμπαράς.
Απ' την αναπαραδιά μου
άραξα σε μια γωνιά
και δεν είχα για να πάω ν' ακούσω
στου Καρδάρα- στου Καρδάρα μια πενιά.
Τώρα όμως χτυπάει ο κουμπαράς
είμαι φίνος - φίνος και παλικαράς.
Υ.Γ. Από την Βικιπαιδεια: "Φετιχισμός ονομάζεται η
τάση "θεοποίησης" ορισμένων αντικειμένων, η απόδοση υπερφυσικών
δυνάμεων σε αυτά, απρόσιτης αλλά επιβαλόμενης στον άνθρωπο. Στις πρωτόγονες
θρησκείες το φετίχ αποτελούσε
ένα αντικείμενο λατρείας. Η επίπτωση που είχε το αντικείμενο δημιουργήθηκε
καλλιτεχνικά από το υπερφυσικό και λατρεύτηκε σαν έμμονη ιδέα λόγω των μαγικών
του δυνάμεων δηλαδή σαν ένα τυχερό φυλακτό. Η
έλξη θα μπορούσε να είναι σεξουαλική ή μη-σεξουαλική, και το αντικείμενο, άψυχο
ή έμψυχο. H αρχική
έννοια ήταν είτε θρησκευτική είτε ανθρωπολογική. Μέχρι το δέκατο ένατο αιώνα, ο
όρος ήταν για να αναφερθεί σε οτιδήποτε, κάτι το οποίο ήταν παράλογα λατρεμένο."
