Αθάνατος εξάπλωσε
στα βράχια να ηρεμήσει
από την άλμη του γιαλού
και του αγέρα μόχθο
Δυο χρόνια αντιστέκονταν
με σφρίγο και με τόλμη
πάν΄ σε γκρεμό ξερής ακτής
π΄ ούτε γλαρόνια πάνε
Στυλώθηκε, αντρείεψε
δάσωσε η κορφή του
είδε τον κόσμο από ψηλά
και όχθρεψε τ΄αγέρι
όταν τον ταρακούναγε
σε κορυφή και ρίζες
Κόπιασε ν΄ αντιστέκεται
περήφανος κι ανδρείος
τα πόδια του ήταν ασθενή
και ο κορμός του σάπιος
Έγειρε το κεφάλι του
σε διπλανό βραχάκι
είδε πάνω στις ρίζες του
νέα γενιά βλαστούσα
κορόιδεψε τον ουρανό
γλυκά απεκοιμήθει
