Από στάση σε στάση
αναπολείς θύμησες
χλοών κοιλάδων
βουνών ομιχλωδών
προσμένοντας να φτάσεις
Κάπως ξαποσταίνεις αγκυλωμένα...
Στην διαδρομή
της νέας αναχώρησης
συναφή τοπία
ίσως και αισθήματα
προσδοκώντας τον σταθμό
Που θα σε καρτεράει μια ελπίδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου