Τα μάτια της φανταχτερά
τα φρύδια δασωμένα
μα ένα δάκρυ που έτρεχε
στην άκρη των βλεφάρων
κανένας δεν το μάντεψε
κι ας έγινε ρυάκι...
Πολύ νωρίς δωρίθηκε
μ αντίτιμο δεν πήρε
Ήτανε χαλεποί καιροί
κι αυτή καστανομάτα
Κι αναζητεί μες σε βουνά
γυρεύει σ άγρια δάση
μην βασιλόπουλο και βρει
έστω φτωχό τσομπάνη
να της χαϊδέψει τα μαλλιά
αγάπη να της τάξει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου