Από την απολογία ενός αναρχικού….

Εγώ ρε φίλε

τσακμάκι μόνο χωρίς φιτίλι έχω.

Σπίθες λίγες βγάζει ακόμη.

Κι αν βρεθεί κανά ξερό ν αρπάξει

και μαζί του και κανά χλωρό

ακόμη καλύτερα.

Η ζούγκλα φίλε μου

το λένε και επιστήμονες

μόνο με πυρκαγιές

ανανεώνεται

Ξαναγίνεται μεν πάλι ζούγκλα

αλλά νεότερη κι ελκυστική

Όλοι οι άλλοι φίλτατε

μόνο με καλλωπισμούς παιδεύονται

Καλλωπισμοί στη ζούγκλα!

Μαστούρωσα!

Κόβουν ένα εδώ

και τρία θεριεύουν δίπλα τους

Φυτεύουν κάτι καλό εκεί

μα οι ρίζες των άλλων το μποδίζουν

και φυλλωσιές του κλέβουν το φως

Πώς να θεριώσειι

κι αυτό το κακόμοιρο;

Γι αυτό σου λέω εγώ!

Ψάξε να βρεις τσακμακόπετρες

Και φτιάξε τσακμάκια

΄Ετσι για ευκολία

Την δουλιά τους να κάνουν μόνο!

Σπίθες να βγάζουν!

Καύσιμο υλικό υπερυπάρχει.

Όχι δηλαδή,

ότι είμαι νέος Νέρων.

Ούτε προβλήματα

ή σεξουαλικές διαστροφές

με τη μάνα μου είχα.

Δρυάκι μικρό είμαι,

καυσόξυλο δηλαδή

στη Ζούγλα τούτη

Και φοβάμαι μην με

ξυλέψουν πριν καρπίσω!

Κι να μην λες πως χέζομαι

στάχτη κ εγώ να γίνω..

Αυτοπροορισμός μου είναι!

Αλλά Να!

Όσα περισσότερα πουλάκια

φωλιάζουν στα κλαδιά μου,

όσες περισσότερες κάμπιες

στον φλοιό μου κουκουλιάζουν

αυξάνει η ευθύνη μου

Δυστυχώς η αν θέλεις ευτυχώς

μεγάλε μου

δεν είμαι παρασιτική ορχιδέα

να μ εμπορεύονται στων ματσών τα χρηματιστήρια

και να τερματίσω ανέμελο βίο

στο βαζάκι κάποιας χήρας Αισθητή.

Εγώ να ξέρεις σύντροφε,
στο γόνατο της δείας
ποτέ μου δεν εξέπεσα
Γιατί χαρτί ανοχής είναι κι αυτό

μιας δήθεν εξουσίας
που παίζει με τη γκάβλα της,
και με μηδέν  κανόνες.
Μόνο με  περιττά τερτίπια της
γουστάρει να το κάνει.

Καμένο ρούχο λέμε.

Κι έπειτα σου χαμογελά
πάρε και συ για νάχεις!
Όχι ρε γκόμενα ψευτιά
δικά σου δε θα πάρω!
Έχω  δισάκι σην πλάτη μου
και με πορεύει πάντα .

Και μιάς και θίξαμε το θέμα

περί αισθητικής

μην αναφέρεις Πλάτωνα ούτε Αριστοτέλη

ή και τους μίμους τους εδώ.

Για ρώτα τον κουφό Κοσμά

της κατοχής τον σαλταδόρο

που κουρέας τωρα πιά

πενιχρή σύνταξη προσμένει

για να αποτραβηχτεί

Σ ένα σάλτο της πενίας

πίνακες της Εθνικής κλεμμένους

βρήκε και μοναδικούς

κι αντί για ξεροκόμματο

γιουχάισμα  έφαγε μόνο.

Και το χιπ-χοπ ρε φίλε μου

Τι νόμισες πως είναι;

Άρνηση είναι αγάπη μου

φτωχιά και μυρωδάτη,

ώσπου να γίνει αντίθεση.

Τη θέση της ξάχνει να βρει

να κονταροχτυπηθούνε

Κι η Ρόζα η εαμίτισα

της Πίνδου η κωψοχέρα

στα νιάτα της η άμοιρη

των Tσάτσων δούλα ήταν

μέχρι που την αγκάστρωσε

του Τάκη ο γκαβομούρης

Βγήκε κι αυτή στο κουρνιαχτό

μαζί μ άλλους αλήτες

Πολλά τσεκούρια ξόδεψε

οργές της να στερέψει

και της κοιλιάς της τον καρπό

τριπλά να τον νοθέψει

Μου λες δικέ μου για ηθικές

που Πλάτωνα διαβάζεις

μα τήρα μες στα σκέλια σου

αν σου καλοστεκούται

Κοίτα ρε φίλε γύρω σου
ο κόσμος τάχει παίξει,
χλιδάτοι χαμαιλέοντες
από μουράτο σπέρμα
κονάρουν με το διάολο
μη χάσουνε τη μάσα.

Κοι σάλιαγκες ξεστράτισαν
να πιάσουνε τα πόστα,
μα εγώ γυμνός περπατητής
στ' αρχίδια μου τους γράφω,

Άτριχοι πίθηκοι φαιδροί
που με κλουβιά ντυθήκαν,
φλερτάρουν με   την ηδονή
και τον   φαλλό στο χέρι,
πομφόλυγες ανένδοιαστοι
άγονα φαφλατάρουν.

Εγώ τη μπόμπα αγαπητέ

στον δρόμο δεν τη βρήκα.

Μονάχος μου την έφτιαξα

σε κάποια νυχτοδούλια

εκεί που φύλαγα καλά

τα κλεφτικά των Τσάτσων.

Γι αυτό με βλέπεις τώρα εδώ

να παίζω με της σπίθες.

Τσακμάκι έφτιαξα καλό

μου λείπει το φιτίλι

μα κει που το εξόδεψα

τόπο καλό θα πιάσει.

Γαμώτο τα γονίδια!

Γόνος της Ρόζας είμαι….